Yig'lama yetar, bir kun unutarsan meni,
Yuragim istar – qolsaydim birga,
Ammo ketarsan nega?

O'ylayman ba’zida seni va ikkimizni,
O'zimiz tanlagan orzu bu sevgimizni.
Esimda o'sha, o'sha sening ko'zlaring,
Yoqimli ifor, o'sha qarashlaring.

So'rama, so'rama, so'rama holim,
Yuribman bir o'zim, yo'qdir madorim. (x2)

Aldandi sevdim deb yurak,
Ishongan ediku halak.
Bir senga zor edi yurak,
Bir seni deb yashagan yurak.

Bir senga o'rgandi yurak,
Seni deb yashasa kerak.
Umidlarim so'ndirma meni,
Seni sevdim, seni bir faqat.

Yondiradi mani, harorati mani,
Aqlimdan ozdirib, xayolim oladi.
O'zimdan o'ziga bir qadam qoladi,
Negadir yurak bir uni sevadi. (x2)

(Negadir so'nggi payt uzoqlashar edik,
Sevgimiz cho'g' kabi so'nib borar edi.
Nima edi aybim, buni bilmas edim,
So'ramay holimni, tark etib ketar deb.

Ketmoqdasan olis, olis dengiz tomon,
Sevgimiz ko'milgan o'sha o'tmish tomon.
Eslarsan ko'p hali, tinch qo'y yetar mani,
Ketgan eding o'zing, so'rama holimni!)

So'rama, so'rama, so'rama holim,
Yuribman bir o'zim, yo'qdir madorim. (x2)

Yig'lama yetar, bir kun unutarsan meni…