Har kun boqqa borar edim ko'rgani uni,
Gulzor aro o'sayotgan nozik g'unchani.
Iliq shamol yalab o'tar unign yanog'in,
Asta-sekin hilpiratar nozik yaptog'in.

Ko'rganda u g'unchani ko'nglimda quvonch,
Kun sayin oshar menda sevgimga ishonch.
Bilmam nimalar bizni yaqin etardi,
Yulduzlardan yuksakda ko'rardim seni. {x2}

Bir kun bog'da shu g'unchani topa olmadim,
Ming afsuski, yorginamni asray olmadim.
Nahotki bir begona ko'z nazar tashladi,
Bu nozik, mayin g'unchamdan meni ayirdi.

Kim uzdi bu g'unchani shu go'zal bog'dan?
Ajratib yolg'izini, ajratib guldan.
Qani endi bu g'uncha, tunlari bedor
Sensiz o'tdi jonginam, dunyo menga tor.

Yillar o'tar, to'xtamay eslarman uni,
O'sha payt ochilmagan nozik g'unchani.
G'uncha endi ochilib, gulga aylangan,
Har zamonda kaminani esga olarkan.

Kim uzdi bu g'unchani shu go'zal bog'dan?
Ajratib yolg'izini, ajratib guldan.
Qani endi bu g'uncha, tunlari bedor
Sensiz o'tdi jonginam, dunyo menga tor.

Kechalar yulduz sanab, yulduz ko'zing deb yonaman.
Tunlari aftoda oy, kechalar begonaman. (x2)

Tunlari aftoda oy, kechalar begonaman.